Problematyka konserwacji i restauracji
dwóch obiektów fotograficznych Zbigniewa Dłubaka 
– Onona i Desymbolizacje

Promotor:
Adi. Marzenna Ciechańska
Pracownia Konserwacji i Restauracji
Starych Druków i Rękopisów

///

Praca magisterska Moniki Supruniuk zasługuje na pokazanie jej na wystawie
najlepszych dyplomów ASP w Warszawie 2011, ponieważ jest świetną realizacją
konserwatorską zarówno ze względu na nietypowe dla wybranej przez Monikę
specjalizacji obiekty, współczesne fotografie, jak i bardzo szeroki zakres problemów konserwatorskich, jednak przede wszystkim dlatego, że jest przepojona ogromną
pasją twórczą autorki.

Konserwatorskie zainteresowania Moniki Supruniuk koncentrują się na sztuce
współczesnej. Interesują ją obiekty wykonane w technikach mieszanych przy
wykorzystaniu współczesnych technologii i materiałów. Wybór obiektów do pracy
dyplomowej nie był przypadkowy ani narzucony. Po kilkumiesięcznych
poszukiwaniach autorka wybrała dwa obiekty autorstwa Zbigniewa Dłubaka,
których zasadniczym elementem są odbitki fotograficzne. Jednak zarówno pod
względem technologicznym, jak i występujących problemów konserwatorskich
są one zupełnie różne. Onona jest przestrzennym obiektem złożonym z dwóch
elementów – wielkoformatowej fotografii i profilu wyciętego ze sklejki.
Desymbolizacje to seria pięciu fotografii. Aczkolwiek zakres prac konserwatorskich
był zupełnie różny, konserwację łączy podstawowe założenie – przywrócenia
obiektom wartości ekspozycyjnej. Sposób realizacji przyjętego przez autorkę
założenia był całkowicie odmienny dla każdej z tych prac. Obiekt przestrzenny
poddała konserwacji-restauracji, zaś nieodwracalnie zniszczone przez infekcję
mikrobiologiczną Desymbolizacje poddała konserwacji zachowawczej, natomiast
do celów ekspozycyjnych autorka wykonała rekonstrukcję techniką cyfrową,
na podstawie odnalezionych analogicznych odbitek.

Praca była wyjątkowo trudna. Problemy zarówno natury ideologicznej,
jak i technologicznej, które musiała Monika rozwiązać podczas realizacji tej pracy,
wykraczały daleko poza kurs obowiązujący na specjalności, który nie przygotowuje
do konserwacji obiektów sztuki najnowszej.


 

Ur. 1985, studiowała na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk
Pięknych w Warszawie w latach 2004–2011. Stypendystka Państwowego Muzeum
Auschwitz-Birkenau i Nadrenii-Północnej Westfalii, 2009 oraz programu
MEDIA+ EU, 2010. Od 2009 roku pracuje w Filmotece Narodowej w Warszawie,
projekt Konserwacja i digitalizacja przedwojennych filmów fabularnych.

KONTAKT:
monikasupruniuk@gmail.com